Een fietsbrug van nieuw beton; hoe moeilijk kan het zijn?
In verband met Covid-19 worden de lezingen tot nader order online gegeven middels het programma Microsoft Teams.
Avondlezing door drs. M. Verweij georganiseerd door de Chemische Kring Zwolle.
Een fietsbrug van nieuw beton; hoe moeilijk kan het zijn?
Samenvatting
Geopolymeerbeton is geen nieuw soort beton; men heeft bewijzen dat de Egyptische pyramides en de megalitische constructies van de Inca’s niet uit steen zijn gehakt maar in een soort beton zijn gestort. Alkalische verbrandingsas (pot-as) werd met reactief silicatisch gesteente en water gemengd en gestort. In de jaren ’90 was er in Rusland tekort aan cement en werden gebouwen van geopolymeerbeton gemaakt. In 2010 begon Cementbouw aan de ontwikkeling van een bouwmateriaal uit industriële restromen; dit werd de geopolymeerbeton technologie met de naam Sqape, die wereldwijd is geoctrooieerd.
Van fietspaden, een rotonde, een vloer, grondkerende wanden gaan we steeds verder in constructieve belasting. Het meest recente voorbeeld is een fietsbrug van 17 meter met voorgespannen kabels ter versterking. Niet alleen een technische uitdaging; ook politieke wil, durf, overtuigingskracht en samenwerking waren belangrijke aspecten. Alle betrokken partijen moesten worden overtuigd worden van de betrouwbaarheid van dit nieuwe beton.
De lezing gaat in op de theorie van geopolymeerbeton en op het proces van de realisatie van de fietsbrug en innovatie in beton in het algemeen.
Curriculum Vitae:
In 1984 begon ik mijn studie Scheikunde in Utrecht. Tijdens mijn studie was ik redacteur van de Chemograaph, Eerstejaars Mentor, Penningmeester en Voorzitter van Proton. Ik studeerde na 6 jaar af in de Fysische en Colloïdchemie.
Op de eerste buitenlandse reis van Proton legde ik contact met Degussa, vlakbij Frankfurt en kon daar ruim een half jaar aan de slag in organisch-chemische synthese.
Terug in Nederland was ik vanaf 1991 research medewerker bij Cemetall, nu Foseco. We produceerden kunstharsen en andere bindmiddelen voor metaalgiet-processen. In 1998 begon ik bij Gouda Vuurvast als Hoofd R&D op het gebied van vuurvaste stenen en beton voor verbrandingsovens en metallurgische en petrochemische installaties.
Vervolgens kwam ik in het civiel beton terecht als betontechnoloog bij Mebin. Vanuit 35 betoncentrales door heel Nederland werd daar transportbeton geproduceerd.
Bij Latexfalt was ik vanaf 2004 Manager R&D op het gebied van bitumineuze lagen en bindmiddelen voor daken-, wegenbouw en industriële toepassingen. In 2006 begon ik als Adviseur bij SGS INTRON om onderzoek te doen aan de meest uiteenlopende constructies en materialen; van Coentunnel tot vloertegels en van dakleer tot zwavelbeton (Thiocrete).
Momenteel werk ik als Manager Innovatie & Development bij Cementbouw, een grote leverancier van cement, vulstoffen en alternatieve bindmiddelen voor beton en asfalt, van transportbeton en van gerecycled beton. De focus ligt op duurzaamheid ofwel CO2 reductie. Ook in diverse commissies werk ik hier aan op landelijk niveau.
Introducé(e)s zijn van harte welkom.
Nadere informatie over de lezingen kunt u aanvragen via het CKZ emailadres: ckzsecretariaat@gmail.com.
