Om informatie zo op te kunnen slaan, gebruikten de onderzoekers een scanning tunneling microscope (STM), waarbij een scherpe naald de atomen van een oppervlak één voor één aftast. Daarmee kan je niet alleen de atomen zien, maar de naald kan de atomen ook verschuiven. “Je kunt het vergelijken met een schuifpuzzel”, legt onderzoeksleider Sander Otte uit. “Elke bit bestaat uit twee posities op een oppervlak van koperatomen, en één chlooratoom dat we op die twee plekken heen en weer kunnen schuiven. Als het chlooratoom op de bovenste positie ligt, zit dus onderin een gat: dit noemen we een 1. Als het gat boven zit en het chlooratoom dus onder, dan is de bit een nul.”

Het zal nog wel even duren voordat deze opslagtechniek in datacenters terug te vinden is, verwacht Otte: “In de huidige vorm kan het geheugen alleen functioneren onder vacuüm en gekoeld tot 77 Kelvin met vloeibaar stikstof. We zijn er dus nog niet, maar daadwerkelijke opslag van data op atomaire schaal is hierdoor zeker een flinke stap dichterbij gekomen.”