Avondlezing door Martin Verwey, georganiseerd door de Rotterdamsche Chemische Kring.
Samenvatting
Geopolymeerbeton is geen nieuw soort beton; men heeft bewijzen dat de Egyptische Pyramides en de megalithische constructies van de Inca’s niet uit steen zijn gehakt maar in een soort beton zijn gestort. Alkalische verbrandingsas (potas) werd met reactief silicatisch gesteente en water gemengd en gestort. In de jaren ’90 was er in Rusland tekort aan cement en werden gebouwen van geopolymeerbeton gemaakt. In 2010 begon Cementbouw aan de ontwikkeling van een bouwmateriaal uit industriële reststromen; dit werd de geopolymeerbeton technologie met de naam Sqape, die wereldwijd is geoctrooieerd.
Van fietspaden, een rotonde, een vloer, grond kerende wanden gaan we steeds verder in constructieve belasting. Het meest recente voorbeeld is een fietsbrug van 17 meter met voorgespannen kabels ter versterking. Niet alleen een technische uitdaging; ook politieke wil, durf, overtuigingskracht en samenwerking waren belangrijke aspecten. Alle betrokken partijen moesten worden overtuigd worden van de betrouwbaarheid van dit nieuwe beton.
Ook de ontwikkelingen in Rotterdam op het gebied van geopolymeerbeton worden belicht.
De lezing gaat in op de theorie van geopolymeerbeton en op het proces van de realisatie van de fietsbrug en innovatie in beton in het algemeen.
Curriculum vitae
In 1984 begon ik mijn studie Scheikunde in Utrecht. Tijdens mijn studie was ik redacteur van de Chemograaph, Eerstejaars Mentor, Penningmeester en Voorzitter van Proton. Ik studeerde na 6 jaar af in de Fysische en Colloïdchemie. Op de eerste buitenlandse reis van Proton legde ik contact met Degussa (nu Evonik), bij Frankfurt en kon daar ruim een half jaar aan de slag in organisch-chemische synthese.
Terug in Nederland was ik vanaf 1991 research medewerker bij Chemetall (nu Foseco). We produceerden kunstharsen en andere bindmiddelen voor metaalgiet-processen. In 1998 begon ik bij Gouda Vuurvast als Hoofd R&D op het gebied van vuurvaste stenen en beton voor verbrandingsovens en metallurgische en petrochemische installaties. Vervolgens kwam ik in het civiel beton terecht als betontechnoloog bij Mebin. Vanuit 35 betoncentrales door heel Nederland werd daar transportbeton geproduceerd.
Bij Latexfalt was ik vanaf 2004 Manager R&D op het gebied van bitumineuze lagen en bindmiddelen voor daken-, wegenbouw en industriële toepassingen. Van 2006 tot 2016 was ik adviseur bij SGS INTRON en deed onderzoek aan de meest uiteenlopende constructies en materialen; van Coentunnel tot vloertegels en van dakleer tot zwavelbeton (Thiocrete). Ik heb ook een tijd leiding gegeven aan het lab voor analyse van edelmetalen.
Momenteel werk ik als Manager Innovatie & Development bij Cementbouw (onderdeel van CRH), een grote leverancier van cement, alternatieve bindmiddelen en vulstoffen voor beton en vulstoffen voor asfalt. De focus ligt op duurzaamheid ofwel CO2 reductie. In diverse NEN commissies werk ik aan regelgeving voor nieuwe betontechnologieën en ik geef les aan beton-professionals en studenten.
Introducé(e)s zijn van harte welkom.
Stuur daartoe een mail naar chemischekringrotterdam@gmail.com.
